KEKEME SANCILARIMI KOVALIYORUMAvuçlarımda ki yağmurum sürüklenir ardından Anlamıyorum ki… Bu dilsiz fotoğraflar düştükçe özlemlerinden Ben bana küserken bile, Sevdama güz kokulu şiirler yazıyorum Yakınlaşıyorum yudumladığım sensizliğe Öksüz gecelerimde koştukça yine sana Kaç tik_ tak soluyor mavi sözlerin düştükçe aklıma Artık bir yosun kokusunda küf tutan hayallerimizle Ne sen o eski utangaç kızsın, Ne de ben yaramaz çocuğum Bu şehir ürkek bir cinayetin faili meçhulunde kanıyor Kurşuna diziliyor bir hasret Dışarısı çok soğuk Seni özlüyorum Her sokak başında sevişmelerimiz İki alev misali Her köşe başında buluşmalarımız Yanıyoruz kaybolan esrik mevsimlere Susamışken ben bu aşka Kekeme sancılarımı kovalıyorum Hadi! Şimdi bu saklambaç oyunu bitirelim Hadi !Artık ne sen ebe ol yorul! Ne de ben sobe Son bulsun artık düzmece çocuksu oyunlar… Yazık! Oysa bir zamanlar utanıyorduk Tutuklu bir siyaha boyanmadan önce Yazık! Ödünç bir yaranın tam ortasına yine bizi basıyorum. Gökkuşağı kayboldu Sensiz sağanaklarımda Ve ben yüreğimdeki bizi çoktan öldürdüm Nefessiz artık verdiğimiz sözler Ansızın söndü tüm ışıklar Meğer aşk ... Amansız bir çiğ damlasında yüreğime düşmüş bir çığlıkmış SALİH DURMUŞ |