AKİF...
Kimi istiklal şairi dedi,
Kimi si vatan; Ağlayanla beraber ağlar Gülenle sevinirdi. O bütün bir milletin, vatanın şairi idi Kahraman… Kimseler gezemezken Ankara’nın ayazında O soğuğu unutmuş Milletin avazında… Bir paltoyu çok görmüş görenler Onun gıyabında Çorapları örenler, Bize bir küçücük vatanı; Hürriyeti çok görenler. Eğmemiş başını bir gün Eğmemiş milletim gibi! Yüksek tepelerde oturanlara… Susturamamışlar! Hakkı haykırırken Susmamış! Akif bu… Yüreği de, bileği de pehlivan yapılı Bükülmez. Çifte su verilmiş yüreğine Çeliktendir yıkılmaz. Mustafa Göktekin |
MEHMET AKİF ERSOY
Nakşettin hayatına İslam’ı satır satır,
Yaşadığın her anın Kur’an’ı hatırlatır.
İttihad-ı İslam’a çağıran dizelerin,
Bütün Müslümanlara kardeşliği anlatır.
Kurtuluş Savaşı’nın manevi cephesisin,
Asakir-i Mansur’un cesaret mermisisin.
Emperyalizme karşı kaş çatan ecdadımız,
Muhammed-i Ümmetin yükselen kalesisin.
“Asım’ın nesli” dedin, hepimize seslendin,
Sahabe-i Kiram’ı bize misal gösterdin.
Kırılsak eğilmeyiz, zulme razı değiliz;
Böyle öğrettin bize, en doğruyu öğrettin.
Sen hep gönlümüzdesin, gönül kürsümüzdesin,
Bize feyiz kaynağı vaaz, hutbe, dizesin.
Yürekten duyuyoruz “Tevhid” haykırışını;
Yolundan yürüyoruz, sen artık binlercesin.
Safahat ilerliyor son evreye yaklaştı,
Zulumat geriliyor mevziden uzaklaştı.
Cennet bahçelerinden bir bahçe olsun kabrin!
Bizleri uyardın da saflarımız sıklaştı.
Sen her doğan çocuğun tek müşterek ismisin,
Ayyıldızlı Hilal’in dalga dalga resmisin.
İstiklal şairimiz, istikbal rehberimiz;
Sen özgür Türkiye’nin kahraman Mehmed’isin.
Emrullah Bedir /