Şaşkın Melek
Dante’nin arafta kalmış meleğiyim ben...
Dali’nin çizdiği gibi şaşkın, karamsar ve bir o kadar da umutsuzum... Olaylara bir anlam veremiyorum. Kendimi tanıyamıyorum. Ne istediğimi bilmiyorum. Bu hayat benim hayatım mı, Bir başkasının mı? Şüphe içindeyim. Kararsızım. Tek bildiğim; artık kaçamam... Vakit geldi... Ve ben sonunda içimdeki tüm çekmeceleri açtım. En giz yüklülerini bile... Şu an hayretle içlerine bakıyorum. Baktıkça sersemliyorum; Bu ben, ben miyim diye. Peki, çekmecelerdeki gerçek bensem, Aynaya baktığımda gördüğüm suret kim? |
Kutlarım şiirdi.
SAYGIMLA