İçimizdeki Hain: Eller
Eskiden ikimiz; bizdik
ya da biz eskidik bilmiyorum… Ben sendim, sen de ben. Benim içimde biraz sen vardın, Senin içinde de biraz ben. Ben sensiz yapamazdım, Sen de bensiz. Sensiz nefes alamazdım, Bensiz nefes alamazdın. Sanırdık ki dünya ikimizin, İkimiz ise koca bir dünya. Dünya döndükçe, değişti. Değiştikçe, kirlendi. Sandık ki biz hiç değişmedik, Hiç kirlenmedik, Taa ki ellerimiz bizi ele verene dek! Oysa susmuştu gözlerimiz, Susmuştu dillerimiz. Neden bu hainlik? |