APTAL AŞIK
Kabataş iskelesinde
oyurdum bir bankete saatlerce kız kulesini seyrediyorum istanbul o kadar sessizki hava da kar soğoğu var hep düşünüyorum da dışarıda her şey güllük gülistanlık benim içimde fırtınalar kopuyor ben yaşıyorum eskisi gibi ama içimde hep bir şeyler eksik sen giderken sanki bir şeyler kopardın benden hani demiştimya sana "her aşkın bir aptal aşığı var" diye şimdi bu aşkta aptal aşık ben oldum bundan inanki gocunmuyorum gocunduğum tek şey onyedi milyonluk şehirde bir benim galiba yalnızlıkları oynayan kalabalık içinde yalnız kalan ne kadar kolay değilmi senin için ben seven sen sevilen hep böyle olmadımı zaten sana basit gibi gelen duygular gücümün bittiği yerd patlamalarım aynı şu anda olduğu gibi "aptal aşığım" diyorsun bana ne kadar aşık ettim bu adamı kendime bende diyorumki seni tanımanın günahın bedeli bu aşk ****sır defterim **** |
Saygılar..........