SAVRULDUM RÜZGARINDA
Düşündükce seni, giriyorsun düşüme
onun için gündüzlerden çok severim geceleri senin olmadığın odam da ışık yok bana ateş yok, aşk yok, sevgi yok bana özgürce uçuşurken kuşlar gökyüzün de benim kuşum çırpındı durdu aşk kafesin de olduktan sonra seninle her şey güzel geldi bana sonbahar bile ilkbahar gibidir öyle bir baktın ki gözlerime bir an da yaktın ateşini içim de bir daha bak ki gözlerime küle döneyim savrulayım rüzgarın da neler olduğunu anlarsın öldüğüm de mezarıma gelince benden çok çekti bu kişi dersin ey toprak; bu dertliyi sen nasıl çekiyorsun SIR DEFTERİM |