dediğim gibi HADES’in ülkesi

Yoğun geçen kar yağışından sonra
Tufan; görevini soğuk tipiye devrediyor.
Yer; 12 nolu kule.
Doğu Park Sahası bitimi.
Güneş; Erciyes’in haşin soğuğunu kıramamanın
utancı ve telaşıyla karışık;
mağrurca gülümsüyor
karşı te-pe-den.
Gün; büyük çekişmelere gebe.
Habil ile Kabil
Ehriman ile Hürmüz
kavgası misali.
Mehmetçiğin soğuğa teslim uykusunu bozan;
boynuna değen silahın
metalik soğukluğu.
Gün’ün sessiz bakireliğini bozan ise;
Aç kalmış tilkilerin
feryad-ı figanı.
’Sizi gidi aç tilkiler!
verin bana ilham perimi!
Hem size vereceğim:
Namludan çıkacak zimmetimden
başka değil ki!’
İlham perimi çaldırsam da:
Bu şehre alışamasam da:
Kabil’in başlattığı savaşta;
yaşamın sabır savaşına atılsam da,
elimde silahım;
kaybetmediğim İKSİRİM
bu horanta silahım değil.
Beni tutan UMUT.

10 Şubat 2005
Hades’in Ülkesi