YÜZÜN BOZLAK AYDINLIĞI
Yüzünde hoyratların kederi
Kar altında sürmek izini Yaralı kaç geyiğin Dağ gölüne biriken yağmur Oysa bir bozlak aydınlığı yüzün Bozkırda azala azala İçimizi burkması gibi Ahşap evlerin, taş avluların Dönülmezdi çocukluğa Semahların ışıltısı gözlerinde Yârenlerin upuzun gecesi Suyu kesilmiş bir ark Toprağında çoğalan acı Issızlığa karşı vurmak Ayağı kırılmış atı Bir bozlak aydınlığı yüzün Teninde balkıyan ılgım Zeytin bahçelerinin kokusu Yörük kilimlerinin dokunduğu yaz Göğsünde sonsuzluğu Güneşin yaktığı üzüm bağlarının Üzgün, kehribar sarısı Bozkıra bir armağan saçların Gücenik kaç ırmağa Annesiz kasabaların kalbi Unutma, gözlerine mil çekilmiş İncirkuşu’nun şarkısını Uzak bahçelerde yıldızsız kaç geceyi Bir bozlak güzelliği gözlerin İkmale kalmış o kırıklık yaz boyu Sergenlerde kuruttuğun gözyaşı Koynunda gizlediğin erikçiçeği muska Yitip gidişi iyiliğin nilüfer saflığında Kiraz zamanı sevmelerin için beni Oysa bir bozlak aydınlığı yüzün |