’hasretimin katili
yüreğimin kâtibi
mısralarımın faili
hep sen olacaksın
unutma bunu asla’...

Ey fani sevgili...

Gitme emi!

Mutsuzluğumun sebebi faili olma ebedi...

Şiir akarken gözlerinden, kıyamazdım okumaya

Gözlerim dinlemiyor beni, yüreğim acıyor ve ben seni k/anıyorum

Sararan sayfalarda saklı birkaç sırlı kelâm gibi çözüldü şifreler

’Kalbime düşen yıllanmış bir simsiyah hasret gölgesi izdüşümünden başka bir şey değil bu’

Sıvazla duygularımın üşüyen hikâyesini

Akşam kızıllığında arzular ayyuka çıkarken, seyret geceye düşen yalnızlığımı

Gün geceden sıyrılırken, gözler kavuşur mu sabaha
Ah! gündüzün geceye tutkusu mudur yoksa aşk...

Yanıp tutuşurken özlem aşk’a susamıştı gözler
Lapa lapa yağan kar taneleri gibi
Soğuturdu bakışın
Hani o kavrulan yüreğimin yangınını...

Geceye kavuşan gün gibi avuçlarımdan kaydı ellerin
Yıldızlar üşüdü, ay sızmaları bakışların araladı perdelerini sol yanımın

Ümitle gel dökülüver gönlüme
Karmaşa bakışlarından düşen, sebepsiz bir lisan
Hissiyatım sarsıldı, tavrına denk değil hayat tecrübem

Gel gecemin sabahı, uykularımın katili
Kıskanç duygularımın fısıltıları büyür
Örter üstümü gece, rüyalarıma çökerken kâbus yokluğun!

Günaha tebessüm ederken gaflet
Lisanım tövbe, dudaklarım teslim duaya
Haram b/akışların v/akdi yok
Kapa g/özlerini günaha

Şiirlerimin faili olmayacak mısın?
Derbeder yıllarım başıbozuk şarkılarda okunurken

Sol yanımın günahsız yolcusu oldun ebedi, fıtrat bu terk edilmez ki;

/Aşk’a bağışlanmış gecenin resmini temaşa ederken, süzülür renk renk kâinattan boya
ben dalarım hâl dilinde sevdaya, sırılsıklam ömrüm, gözümün yaşlarıyla/