KÜÇÜK ÇOCUĞA AĞIT
Küçük çocuk üzüyordu artık O’nu.
Ne çocuğa anlatabilirdi korkularını Ne yüksek sesle kendisine... Bir uçurumun kenarına gidip O artık beni sevmiyor diye bağırmak Boğazı yırtılırcasına Ve ağlamak istiyordu gözyaşı kuruyana dek... Cesaret edemiyordu. Sanki anlar gibi mutsuzluğunu; Seni ne çok sevdiğimi biliyorsun değil mi diye sormuştu. Bilmiyorum demişti gülerek. Oysa içi kan ağlıyordu. Sevilmemek küçük çocuk tarafından ne acıydı, Her ne kadar O, Biliyorsun,biliyorsun dese bile, Küçük çocuk artık O’nu hiç sevmiyordu... |