İris Şurubu
___
Hiç kimse sen olamayacak bana Cennetimin ruh ikizi! Gayem sensin, emelim gözlerin Ne güzel bir kaybolmaktır tebessümlerinde bulmak yolumu Ne nedir, ne olacak bu yolun sonu demeden Kanatlanmak ne güzeldir gönlünün semalarında! (1) Hiç kimse sen olamayacak bana Aşkımın önsözü! Yüreğimin yetimhanesinde bir çocuk sevinçli Kaygısız kahkahalar aksediyor ömür sehpama Tüm dünyaya manşetten ilan olsun bu sevda Vurulmaz artık bir uçurtma Ağlamaz bir oğlan çocuğu! (2) Hiç kimse sen olamayacak bana Eşruhu mevcudiyetimin! Vuslatım tenine dokunduğum gündür bilesin Öyle bir sevmektir ki deli gönlüme hediye ettiğin Bir miskal eksikliğinin adı ölüm olur! (3) Beni bu aşka sen azmettirdin Şimdi bu müebbetin yarısı benimse Diğer yarısı Senin! *İris: Mitolojide cennetin gözü. Cennetten haber getiren tanrıça İris’ten gelir... |