Her aşkın bir hikayesi olmaz.Bazen yalnızca düşünür ve yazarsınız...

Yine sessiz gökyüzü,
Yine karanlık içim
Çakan şimşek gösteriyor bana dışarıyı
Birazda acıyı ...
Ama en çok;
Sen çarpıyorsun yüzüme !
Sesin çınlıyor kulaklarımda !
Sözlerin, sözlerin bir hazine gibi
Yaşatıyor bana aşkın tüm güzelliklerini ...
Hayat bir film gibi gözlerimin önünden geçiyor.
Bana hayatın sadece aydınlık olmadığını gösteriyor .
O şimşekten öncesi !
Ve sonrasında her şeyin aynı olacağını sessizce haykırıyor
Bense susuyorum.
Gerçeklere savaş açarcasına susuyorum ...
Gerçekleri kabul etmek istemiyorum.
Sonra gerçekler bir gün karşıma geldiklerinde
Yine sen çarpıyorsun yüzüme !
Ama bu sefer sevgiyle okşayan,aşk kokan sözlerinle değil,
Nefretle bakan,aşkımıza yabancı gözlerinle !
Yine susuyorum,susuyorsun !..
Sonrasında ise bir yabancı olarak
Yine sen çarpıyorsun yüzüme !