hamuru riyadan karılmış insanları gördüm.
çıkarları varsa nasıl gülerler,alacaklarını alır,sonra giderler.
işerini gördüğünce severler,bir gün ağrısın sırtın,söyle bir kere
ukala olurlar birden,güya sensin kötü, terkederler.
sana,falancayı kötülerler,görüşmeni kınarlar
kendileri aynı kişiyi,sabah akşam yalarlar.
hep onlar haklıdır,hep hata yapan seni sanarlar
acaba bizde hata yaptıkmı demeyip,
yüzüne eleştiriyle bakarlar.
zihni kararmış insanlar gördüm
herkezin yüreğinden bir hisse almayı kar bilmişler
aldığı hisseden bir şey elde etmeyi ticaret saymışlar.
yüreğini gerçek dostluğa kullanmayı bilmemişler.
Ya Rab bi, bu insanlar, diğer insanları
çıkarları için kullanmayı nereden felsefe edinmişler.
hamurunu melekler karmış insanlar gördüm.
düşeyim birinin peşine, yüreğindeki dergaha varayım dedim.
dedim de,bir süre sonra izlerini yitirdim,
hatalarıma baktım,niye böyle,niye güzellikleri kaybettim.
kendimde bir dünya hata gördüm.
inşallah korktum,bir daha yapmam dedim.
Ya Rab,sen beni kötüye uymaktan,kötü işe sapmaktan,
yüreğimi karartmaktan koru, kötüye eğilmekten,
haine yaklaşmaktan, hayır bilmezi sevmekten alıkoy.
iyi bir insan olmayı nasip eyle, hak yemekten kör eyle,
iyi bir insan olmayı, bu aciz kuluna nasip eyle.amin.