SAYAMADIĞIN YILDIZLAR KADAR SEVİYORUM SENİ
Pencereyi aç.
Başını az havaya kaldır. Ve saymaya başla yıldızları. Bir, üç, beş, on. Sayamadın mı ? Yeniden say bakalım. Bir, dört, on, yirmi. Yine mi sayamadın. Hmmm. Sayamadığın yıldızlar kadar seviyorum işte seni. Dışarıya çık. Avucunun içini aç. Ve saymaya başla yağmur damlacıklarını. İki, dört, altı, sekiz. Sayamadın mı ? Yeniden say bakalım. Üç, altı, sekiz, on iki. Yine mi sayamadın. Hmmm. Sayamadığın yağmur damlacıkları kadar seviyorum işte seni. Madem yağmur damlacıklarını sayamadın. Kar tanelerini say bakalım. Sayılmıyor mu ? Say say. Yine mi sayılmıyor. Hmmm. Sayamadığın kar taneleri kadar seviyorum işte seni. Kar tanelerini de sayamadın. O halde. Avuçlarına kum tanelerini doldur. Ve saymaya başla. Yo yo gülmem. Hayır hayır deli de demem. Sayılmaz mı ? Sayılır sayılır hadi. Sayılmıyor mu? Hmmm. Sayılmayan kum taneleri kadar seviyorum işte seni. Perdeyi arala. Gözlerini faltaşı gibi aç. Ve bak Ay’a. Ne kadar büyük. Balan kadar mı ? Yanıldın. Gözlük tak. Bi daha bak. Top kadar mı ? Yine yanıldın. Milyon kere büyük. Dünyalar kadar seviyorum işte seni. |
Bi daha bak.
Top kadar mı ?
Yine yanıldın.
Milyon kere büyük.
Dünyalar kadar seviyorum işte seni.
Bence seven insan gözlüğü takmaz dostum
Var olsun güzel kalemin saygılar sevgiler