Yelkenleri inmis umudun...
Alin beni götürün
Sevgiden mahrum mekanlara Seytanin meydanlari bos bulup Göbek attigi karanligin dünyasina Ben bunu bile hak etmedim Yarim kalan mutluluklarda Akittigim göz yaslari Bir hesap sormaya kalksa Yaraladim yaralandim Ne kalir ki bir hancer yaninda? Yürege saplanmis bir hic Icin icin kanadikca Yelkenleri inmis umudun Kuluk verme sen fisildamalarina Zaman ne götürür ne getirir? Bilemedikten sonra Askin dili tutulmus Sanma beddualarin gazabinda Sevdalara mezar olurlarken Yüz tutmaya koyulsalar da... (Berlin,21.02.2012) Talat Özgen |