günler mavinin her tonunda, renkler çamaşır sepetinden sarkar,
hiç acımadan kıyılmış kıyma gibi sahanda,
kirlenmiş bir don gibi, kirli sepetinde,
arıtmaya el kol kalmadı, buzdolabının boş bomboş raflarında kalakaldım,

öğleye böreğin tarifini masaya yatırsam,
boş tabaklara enim günüm çatal sallasalar,
hayalin hayaline hımmm nefis nefis,
deselermiş miş miş hayal işte…

kendi kendime içimin içinde,
bir hikaye yazıyordum,
ne duyanı var,
ne okuyanı,

ne kurulan bir sofra,
ne oturan bir aile,
ne sevgi koşuyordu,
ne saygı bir harfe terlik verip baş köşeye oturtuyor du,

ben de dolabın karşısında,
yüreğimin içini ferah ferah sunuyorum,
bir parça kurumuş ağaç gibi peynir,
civciv çıkacak kuş çıkacak yumurta,
kocaman helva tenceresini ocağın üzerine koydum belkide ölümü bir elvadaya kurban verdim, hayalin hayalini…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz