ŞİİR 30 (18 YAŞIMDAN KALANLAR)
KADIN;
YAŞLI, KAMBUR, KIR SAÇLI GÖZLERİNDE BİR PARÇA ISLAKLIK BİR PARÇA HÜZÜN ELİNDEN OYUNCAĞI ALINMIŞ ÇOCUKLAR GİBİ. ÇOCUK; GENÇ, DİMDİK, KIVIRCIK GÖZLERİNDE BİR PARÇA ACI BİR PARÇA BIKKIN UMUTLARI SÖNMÜŞ İHTİYARLAR GİBİ. KÖPEK; KÜÇÜK, KIRILGAN, BEYAZ GÖZLERİNDE BİR PARÇA ERDEM BİR PARÇA BİLGELİK YÜZYILLARDIR VAROLMUŞ GİBİ. KADIN; ÖMRÜ TOPLUMU KUCAKLAMIŞ KENDİSİNİ TANIYAMADAN HEP KADIN KALMIŞ İNSANLIĞI TADAMADAN. ÇOCUK; HİÇ OYNAMAMIŞ MİSKET BOYA SANDIĞINDA TADARKEN HAYATI BULMUŞ AÇLIĞI, KENTİ, YALNIZLIĞI HİÇ ÇOCUK OLAMAMIŞ ADAM GİBİ ADAM OLMUŞ YAŞARKEN. KÖPEK; İTİLMİŞ, TEKMELENMİŞ, KÜFÜR YEMiŞ, HAYVAN OLDUĞUNDAN VE TATMIŞ İNSANLIĞI GÖRMÜŞ KÖPEK GÖZLERİNDEN BAKIŞLARINDA BİLGELİĞİ ANLATIRKEN. |
.................................................... Saygı ve selamlar..