aşk bir şarapmış,bir sigara...
bazen; içe içe bitmiş,çekmişiz ciğerimiz kirlenmiş deniyor,
boş şişeleri fırlatmışız çele çörpe,bitmiş tütünü atmışız bayıra düze.
oysa vefasızdan inen her tokada,
vicdansız ellerden çakılan her çakmağa,
nankör dudağın değdiği her yuduma rağmen,
yine alırım yine içerim!
soluk soluğa izmarit toplarım.
ucundan köşesinden,başından sonundan,
bir tutam sevgi kırıntısı delisiyim, divanesi olurum.
dolaşırım sokak sokak ,dilenirim bütün dünyadan ,
avuçlarım açık dilenirim aşkın heykelinden;
Paris’ten bir bakış dilenirim,New york’tan bir dudağın ıslağını,
Venedik’ten tende soğuğu ,Tokyo’dan bir çift tatlı söz,
İstanbul’dan yüreği dilenirim...
hani olur da çıkar bir merhamet yoksunu elinde balyoz,
aşkın heykeline darbeler indirse bile,
çıkarım ayaklarım çıplak, ver elini 80 günde devr-i alem,
dalgalar yıkamaz beni,kıyıya vurur yeniden bir tahta parçası tutarım,
betondan uygarlıklar,ruhsuz medeniyetler!yılmak bilmem.
aşkın olmadığı mevsim mi var,toprak mı?
kahpelerin de ederi ne kadar?güneşi mi örtecekler ısırgan otuyla
ruhum alevlerde yakarım bütün gül mumlarını...