Türkü Dillimçağırmadan o ses düşen kulaklarıma biçimsiz bir dağın eteklerinde yankılanıveriyor başıboş ağır uykulu ölüm halleri dehlizlerinde aklın yabancılığı nağmeleniyor çığırıveriyor yaralı kuşları yüzüme yüzüme kırık bir saç teli bir parça el izi kocaman ana kucağı yar kucağı oluveriyor kendimi kendimden kurtarıp parça parça parçalanıveriyorum aklım duruyor saliselere bölük şiirin büyüsüyle kavruk kalbim tomurcuklanıveriyor topraksı kirpiğim, kaşım, yüreğim tutuşuyor ölüveriyorum bir türkünün dilinde |