Nazlı Sevda
Sukûtunla yoldaş oldun
İyiden iyiye alıştın bilinmezliğe Kucak açmış gibisin vazgeçmişliğe İndikçe gözlerinin perdesi Bakışlarım kararıyor çaresizce Ümidi kestim cümlelerinden Bu ne zalimlik! Bir harfini bile göndermedin ziyaretime Yıllanmış sabrıma şaşırsam da Azimle avuttum korkularını Pencere açtım çıkmazlarına Güven aşıladım kabakulak ruhuna Haber saldım aradığın mutluluğa Şalımı doladım titreyen umuduna Ne yazık, bugün de başbaşayım yalnızlıkla! Söküldükçe diktim çantamı Ağzına kadar doldurdum dolabımı Çekmecemde de yer kalmadı Hiçbir yere sıkıştıramıyorum kararsızlığını İyi ağırlayamayacaksan nazlı sevdayı Daha fazla bekletme kapında nöbet tutan arsız vedayı… GÖKSEL ÇAKIR 15 ŞUBAT 2012 |
kutlarım kaleminizi.