Bugün Sessizliğin Ertesi Günü ♥
bugün sensizliğimin ertesi günü
ağrıyor kabuk bağlamaz yüreğim sancın hala derinlerimde gizli gülmeye yeltendim canım acıdı içimde terk edilmiş bir şehrin yıkıntıları bedenimde mesken tutmuşluğu meyhane kapısının mey kokuları tenimde savaş veriyor gözlerimde ise; yarına kalma kaygısı .. yaşamaktan korkuyorum her gün daha bir azalıyor gözlerimde yaşam belirtisi ışıksız hücremde zifiri yalnızlıklar yaşıyorum bedenim kuvvet kaybında soğuğa çekiyor tenimin kuraklık çekmez kaygısı savaşıyorum ihtimallerle toprağa bir gül daha seriyorum artık fidanların boynu bükük bedenimde ise depremler .. bugün sensizliğimin ertesi günü kısacık bir şiir yazdım adına sen dedim ben dedim belirli aralıklarla gözlerin düşüyor satırlarıma biliyor musun ? hiç kanamadım gülmelerine susadığım kadar.. birde kadehlerde eskittim resimlerimizi adında baharlar gizli adını her anışımda yelkenleri açılıyor gönlümün yine uzak savaş hallerine.. korkuyorum yalnız kalmaktan rüzgar ölümlere esiyor bahçede ise yaşlanmışlığın belirtileri.. dilimde eskilerden kalma nağmeler “seni düşündüm dün akşam yine..” seni düşünüyorum her akşam yalnızlığa inatla uyuyamıyorum geceden arta kalan saatleri de boşa harcamıyor seni yazıyorum bir kalem bir kağıt birde eşsiz gülüşün.. seni düşünüyorum ebede sürer yolculuğum seni düşünüyorum bitmez yazgı diye yaşadığım.. seni düşlüyorum bedenim ellerinde ruhum dudaklarında sürgün ismin yüreğimde silinmez mührüm seni seviyorum.. İçimde öyle bir sen varki uyutmuyor beni geceleri.. |