SENİN ESERİN
Övünmelisin eserinle yıkıp yok ettiğin sevgimle
Sayende nefret ediyorum herşeyden ve herkesden Kacıyorum karanlık odalara cevap veremiyorum sorulara Gurur duymalısın kendinle hergün yeniden ölüyorum Ne çok sevmiştim seni inanmıştım sahte olan aşkına Belki vursaydın bir kurşunla acımazdı kalbim bukadar Yok olmazdı sana olan sevgim güvenim be vefasız Gülerek bakıyorsun şimdi yok ettigin yarınlarıma Hayatıma son verme zamanı geldi biliyorum Çünki sorulara cevap veremiyorum suskun kalıyorum İhanetini anlatamıyorum dile getirmek istemiyorum Eserinle övünmelisin haytından cıkıyorum ölüme gidiyorum Sen attın ilmegi boynuma ne yapsam olmuyor Kurtulamıyorum birtürlü söyleyemiyorum kimselere İçimde kopuyor fırtına dışım gülüyor içim kan ağlıyor Gurur duy kendinle ölüm bekliyor beni gidiyorum sayende 15...10...2008 |