Şihablar fışkırıyor kainatın kalbinden,
Uyanıyor idrakim, fırlıyor uyku kabrinden,
Avucumda sıktım, çekindiğim dünya harını,
Gördüm işttim Mevlam, düşündüren ihtarını.

Dünyalık için yayılmış arzı gezerken,
Bir kum tanesindeki haykırışı sezerken,
Kırdım artık yüreğimin çelik kabını,
Sana doğru çevirdim gönlümün mihrabını.

Sonsuzluk girdabında boğulurken hayaller,
Sönüyor dimağımda depreşen idealler,
Okudukça kendimi ve kainat kitabını,
Hafızama kazıdım "Oku" diyen hitabını.

Ummanlar gizliyor, gül yaprağında şebnem,
Bir damlada boğuluyor, çırpınıyorum her dem,
Aşk ocağına koydum nefsi, yaktım narını,
Yetişir mi ki bu gözler görmeye gülzarını?

Baharı muştuluyor yeşeren tomurcuklar,
İçerimi yakıp kavuruyor, hiç sönmeyen korcuklar,
Çekip kopardım artık çatlayan ar damarını,
Yüce mizanına uydurdum günlümün ayarını.