DERDİMİ SEVDİM
Karalara büründü gönlüm, kar beyazı düşlerimde
Dumura uğradı dimağım en naif gülüşüm de, Yalnızlığımı çizdim, zaman tablosuna. Attım içime en ağır sabır taşını, Taşımaya bir kadim dost, bulamadım. Yâr sandım yıllardır oyalayan gölgeyi, Asıl yari gözümden akan yaşımda gördüm, Gerçek dostu derdimi sevmekte buldum. |