LODOS
Bir rüyanın en güzel izlerini taşır
Benim gökkubbelerim Çam ağaçları silkinir Ihlamurlar ölür Akasyaların durumu kritik Dudak izleri taşıyan bardaklar kırılır Gecenin koynunda dünya Bir çığlık gibi uyanır Mor kırmızıyı tahtından eder Renkler sana bana düşman Düşünemediğimiz dünyaları özlerim Uzayan saçlarını Ve sapsarıyı ve yemyeşili Ve simsiyahı ve masmaviyi Şimdi hiçbir kelimeyi yakıştıramıyorum yanına Adını koyamadığımız günlerin Yazamadığımız şiirlerin Senin, benim ve bizim Adım attığımız hiçbir yerin |