Beş
küçük dalga geçişlerimizdi bizi bağlayan,
hep başkası olma arzusu, geçmişe özlem.. daha kaçtık ki, bak şimdi kaç olduk?! iki kere elin parmaklarını saymak zordu ya, şimdi her beş parmakta bir ağlıyorum, her beş parmağın beş ayrı acısı, baş parmağa gelişin ayrı sancısı.. ne zaman geçmişim sol elimden sağıma sonraki sola peki? arada parmak izlerim vardı, beni birtek ben yapan, ben olduğumu anladığım, derin izlerim kimlerin eli değmiş, kimlere dokunmuş, kaç kez kapanmış yüzüme, gözyaşlarımı emmiş? kaç tokada karşı gelmiş? saçlarıma dokunan o güzel ellerim, hepsinin beş ayrı acısı beşinin beşe katlayan sancısı.. |