Kızım
Besledim büyüttüm seni
Korudum gözettim seni Giydirdim elbiseni yedirdim yemeğini Geceleri uyumadım Başında bekledim Seni üzmedim Çok ama çok sevdim Hiçbir şeyi esirgemedim Üşüdün montun ben oldum Konuşamadın dilin ben oldum Sıkıldın oyuncağın ben oldum İlk öğretmenin ben oldum Saçlarını taradım Tokalarını bağladım Düştün en çok benim içim yandı Kılına zarar gelse içim sızlardı Kahrını ben çektim hep başında bekledim Gece yorganını ben örterdim Sessiz usulca uykunda severdim Uyanırdın ninnilerini ben söylerdim Büyüdükçe uzaklaştın benden Küçükken ayrılmazdın dibimden Şimdi büyüdün ve gittin Bu anneni terk ettin |
Öncelikle aramıza hoşgeldin. Şiirlerini yayınlamaya başlamışsın.
Bu ilk şiirin okuduğum. İnan yaşına göre çok güzel duygu yoğunluğun
var. Belki gözlemlerin kuvvetli. Serbest ölçüde yazdığın şiirini
ve seni gönülden kutluyorum.
Selamlarımla...