.KARARAN AYNALAR....sabır taşları bir bir ayrılırken ruhumun duvarlarından... buzlar sıralanır,boşalan bahtımın aralarına... kahır yaşları bir bir akarken,göz pınarlarımdan... toprağım çoraklanır,kuruyan yaprak sıralarında... ... bilmez ruhum ne hainlik ne yalan ne de pusu.... sarılır çevrem ip cambazı riyakar ve kahpelerle... isyanım kim duyar ki ilk,ne dost ne kardeş ne de us... dikenli tel misali sarılır,çırpındıkça ben meleklerle.... sanırım ki aynam karşımda ki,billur,ışıl,ışıl.... süslerim yıldızlarla çeçevesini bir de rezilin.... kararır ayna billuru,olur akan kara bir nehir,şırıl şırıl... küserim dünyaya da,tam 12 sindeyimdir ,vurulan menzilin... ...............................................EMA........................ |