DEVLERDEN ALTIN HOHLATAN SIRSır dolu cepleri... Verdiklerinden ve vereceklerinden habersiz... Göklerden üstüne dökülür asil sesler... Bir devin hohlamasıyla Boynunda oluşan halka halka altınlar .. ..... Anahtarları cücelerin ceplerinde umut... O değil vefasız bir yaprağa çiğ.... Derya hiç değil ... Derinlerinde yok balıkalara ağ.. Kimse konuşmadı onu... İsminden bihaber canlı... Her gece bir odasını ziyaret eder dolunay... Sever, onsuz korkar büyütür onu ay... ... Ve bahçesinde sallanan bir bayrak... Oturur incir ağacından yuvasında asırlardır... Yürürken ayaklarının altında ezilmemeliydi insanlar Fısıltısı depremdi... Susar... Yıldızlar yazar ona her gece bin satır... Güneş bağrından ateş alır... Hayır... Sır.... |