BENİM
Kıymetini bilmeden arkada bıraktığım,
Boşuna tükettiğim yıllarım hani benim? Temaşayla süsleyip her gün ağıt yaktığım, Elvan elvan açardı, güllerim hani benim? Bir saniye görmesem yüreğim buz keserdi, Ayırdı zalim felek sanki murada erdi, Seher vakti ansızın usul usul eserdi, Saçlarımı okşayan yellerim hani benim? Hangi tarafa gitsem meçhule varıyorum, Derdi panzehir yapıp yaramı sarıyorum, Ben ki Mecnun olmuşum Leyla’mı arıyorum, Yaşlarımla yeşeren çöllerim hani benim? Fırtınalarla geçti hem baharım hem yazım, Gök kubbeye yükseldi hasret yüklü avazım, Dut yemiş bülbül oldun sen niye sustun sazım? Tezenemle öpüşen tellerim hani benim? Talihim bana dargın, can dostlarım sitemkâr, Yorgun düştü bedenim, sinemde efkârım var, Hiçbir ateş yakmadı senin yaktığın kadar, Madem Kerem eyledin küllerim hani benim? Fikret CENGİZ |
kalemine gönlüne sağlık üstadım...