KAR VE KIŞ
KAR VE KIŞ
Dışarısı çok soğuk, Oturuyorum pencere kenarında, Okumuya yeni başladığım, Yeni yayımlanan bir kitap. Nede olsa kıştayız. Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Pencereden seyir çok güzel, Toprak ana bembeyaz, Kardan gelinliğini giymiş, Serçeler cıvıldaşıyor cam önünde, Belli ki aç kalmışlar. Biraz yem koymalı cam önüne, Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Arada bir dalıyorum kitaba, Dışarıda manzara çok güzel, Merak ediyor illa insan, Alamıyor kendini seyreylemeden, Kelebekler gibi uçuşan kardan. Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Bembeyaz pamuk tarlası sanki, Bahçede ağaçlar duvar üsleri çatılar, Ulaşım durmuş sesiz sokaklar, Beyaz örtü doldurmuş her yeri, İnanın en az diz boyu, Kartopu oynuyor çocuklar, Serçeler gibi onlarda cıvıl cıvıl, Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Baktıkça çocukluğumu hatırlıyorum, Dünmüş gibi anılarım tazeleniyor, Uzanırdık karlara boylu boyunca, Sanki simetriğimiz oluşurdu, Tarihi fosil kalıntısı misali, Kalıba bak kalıba diye sevinirdik, Benimki seninkinden daha güzel diye. Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Hey hat ne güzel di o günler, Köy içinde akan dere donardı, Kayardık üzerinde korkusuzca, Kızak yapardık okul dönüşü, Bavul denilen kitap çantalarımızı. Bazen düşerdik popomuz üzerine, Ağlamazdık hiç nedense, Düşenin haline hep gülerdik, Kendi düşen ağlamaz diye herhalde, Ne günlerdi yarabbi hep şendik, Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Uyandım istemeden anılarımdan, Göz göze geldim camdaki serçe ile, Üşümüş dü duruşundan belli, İçeri alırmısın der gibiydi. Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Kar üstünde yürümek kütür kütür, Üstümüze yağarken kar taneleri. Kuş tüyü kadar hafif kelebek kadar beyaz, Pamuk tarlaları gibi örtüyor toprak anayı, Genç kızın gelinliği toprağın kefeni gibi. Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Belli ki bahara hazırlanıyor toprak, Kış bitince canlanacak, Yine yeşerecek bağlar bahçeler, Bizler yine yaşlanacağız, İz bırakıp yürürken kar üstünde ayaklar. Hiç bozulmasa bu izler, Hüzün olmasa dert doğurmasa soğuklar, Sıcak olsa evler tok olsa insanlar, Kar berekettir aşılar toprak anayı, Kar yağıyor dışarı da lapa lapa. Durmuş Karabağlı Kütahya-2012 |