RÜZGARA KAPILMA
Bir daha rüzgara kapılma
Öyle uçusmasın eteklerin Küllerim savrulur birden Sonra seni de tutuşturur alevlerim Bir daha rüzgara kapılma Öyle toprak gibi dirilmesin tenin Tohum olup serpilirim Bulutları da indirme Bütün filmleri yakan o bembeyaz tenine Önce ben eririm Söyle güneşe Çekilsin kirpiklerinden Sataşmasin kulaklarının altındaki sarı tüylere Her hal-ü karda Dövüşebilirim senin için |