LAVİNİA İÇİN SONNET
sana da yas yaraştığı söylenir,öyle değil!..
birden bir dal kırılır,hani düşer ya suya, sen o akarsusun...akma!..kendine eğil, orda gördüğün dalı,ey solgun lavinia, sanki tanır gibisin...belki eski yerinden göçmüş bir yaz sözünde unutulan zakkumu usulca büyüttündü,akarak ta derinden; anımsa,öpüşlerdeki taşı,çakılı,kumu... nerde bir yaz olduysa o dalı taşır şimdi; ah!al götür,al götür...bırakma bir kuytuda; sen onu bıraktıkça ona yaraşırım şimdi yas...ansızın köpüklerle sevişen bir duyguda... kırık...o yaz aynalarda durulsun diye güya sana yas değil elbet,yaz yaraşır lavinia... |