EY AŞK
Öyle bir şey ki beni anlatamamak
Yatalak korkular hep ensemde yağız Titrer el ayağım Aşka nefes alışım tonlarca vebal bırakır Birde suskunluğum şiirsel övgü içinde taze makber Duygusal yeminin gömleğini değiştirir dilim Konuşamam var sayımları seni sevsem bile Hakikat işin ketumluğunda Yarım yamalak şüphe toplayınca gösterişsiz öfkesini Sokulur kimsesizlik iki lokma gülüşe Beni gibi Rahatı kaçar arzuya söbeleşen hislerin Alır götür seni uzaklara İki mavi arasında çığırtkan düşlerim O mavin emsali gözlerin Toplar penceresinden perdeleri ay şavkına Siyah perçemlidir yine gece Sonbahar bir köşede ölü mevsim Gelişim kaçıncı bahar kalsın Ey aşk |