Gün/ah
İçimdeki yangını söndürürdü
gözyaşıma karışsa gözyaşın bu kervanda yalnız kalmazdım sen olsaydın yoldaşım unutulmaz deme, unutulur elbet içince,ecel şerbeti denen, acı suyu canan dedikleri cana düşman kürek kürek kapanınca o derin kuyu bil ki, bu son, gerçek son değil aynı veballeri paylaştık ikimiz yan yana kurulacak idam sehpamız aynı cehennemin odunlarıyız biz. Simsiyah |