Kuralsız
Kel kız saçlarını ördü,
Elekle su taşıdı rapunzel’in düğününde. Hiç çocuk yoktu Yasakmış... Karabasanlardan korkma çocuk. Kar bulunca sen de bas. “Yalandan kim ölmüş?” Yalandan ölürdük çocukken Ah!keşke hep yalandan ölse çocuklar. Felaketler evlere kapıdan mı girer? Yalan söylemenin hafifliği En çok da kendine Hadi başla İlk yalanın”çocukluğumu özlüyorum” olsun. Olmayan çocukluğunu Sahi herşeyin bir vakti varsa Vakitsizliğin de bir vakti var mı Üçler, beşler,yediler,kırklar... Kırk tas ile kırklananlar Kundaktan kefene Vakit tamam... |
Bu şiiri okuduktan sonra,
İyi ki çocuk değilim diyenlerden miyim, Şüphe var içimde...
Kafam karıştı, olsam mı, olmasam mı....
Harika bir şiir.
Yüreğiniz susmasın.
Saygılarımla....