AYRILIKBir beyaz gül demetiydi payıma düşen Ayrılıktan ve kırılmışlıktan yana olan Her sevda türküsü benimdi Göz sulanmıştı bir kere Kırık mısralar bana kalmıştı belirsizliğin kaygısyla Oysa sen benim içimde kırmızı bir gül demetiydin Yarınlara dair bahar tomurcukları biriktirmiştim delik ceplerime Ve bir bahar kelebeği kadar ömrüm vardı son satırların yüklemlerinde Sen bir kör kurşun gibi içimdeydin Her günün her saatinde her saatin her dakikasında Oysa ben yurdumdan sürgün edilmiş bir muhacir yüreğiydim Ve bir gök gürültüsüyle boşalan yağmur gibi kalbine yağmaya hazırdım yılın her mevsiminde |