BİR KÖPEĞİN ÖLÜMÜBen sana çıkarken gördüm onu Mücevher gibi bir yağmur yağıyordu Dağılmış kahkahalar yazlıkçıların evinden taşıyordu Belki Tanrı’nın uyuduğu bir geceydi,bu gece Belkide uluorta ölçüsü kaçmış bir karanlık vardı…. Sana çıkarken ilk basamakta gördüm onu Öylece siyah boş puşet gibi duruyordu Üzerine rüzgar yağarcasına titrek Ve kendi korkaklığına kapanmışçasına dağınıktı Eğildiğimde sakince kaldırdı kafasını Kişner gibi havladı,yalvaran bir sesle Gecenin bekçisi gibi uludu karanlıktan Tırnaklarını yavaşça dokundurdu toprağa Sanki bir anda solumaktan vazgeçti Tecavüz eder gibi süzüldü bedeninden ruhu Son bir hırıltı kalmıştı gırtlağında Onuda yavaşça ikram etti , Yattığı yer hala sıcaktı ama Artık o hiçbir yerde yoktu !..... Vedat DÜNDAR |