yaralarımız

ah sevgili
sen hep hayalleri düşlerdin
hayellerini gerçekleştirecek
kusursuz bir ressam olarak görürdün karşında
oysa kusursuz yoktu ki şu alemde
yalandan mutluluk tabloları değil
dört bir tarafı günahla çevrili
bir şehrin içinde orta yerinde
sadece gerçekleri çizerdim
acıydı kırmızı hayallerimiz
iyi bir ressam olabilirim
ama çizemezdim ki hissettiklerimden başka
sen mutluluk tabloları dilerdin
kırmızı bir mevsimli dünyada
oysa kırmızı bir ay parlıyordu gecelerimizde
sonu gelmez masum hayallerimize
ay ışığında dans etmek doyasıya
daha ne kadar vardı kırmızı mevsimli dünyada....


bir gerçek vardı sen iyi bir şair ben iyi bir ressam
sen yazdın mı sessiz harfler bile dile gelir konuşurdu
ben çizdim mi acı tabloları sukuta bırakırdım herşeyi

ah sevgili
kabulenemediğimiz gerçek şuydu
ağır yaralarımız vardı
dinmez acılarımız vardı
hayal ettik olmadı
dillendik doğruluk kapısında
istedik yaradandan
olamadık birbirimize yaran
olmadı yar kırmızı yaralarımız vardı
şimdi yazdığın tüm şiirleri
senden habersiz okuyorum
acı hüzün dert gam nereye kadar
çizdiğim tüm resimler kanamalı yar
nereye varar
bana mutluluğu yaz
mutluluğu çiz diyorsun ya YAR
çizmeye başladım mı karşımda
senin bendeki eserin yar
kırmızı bir dermansız yara akar yar
şimdi ne ruhumdaki yaraya melhem
ne dilimde ki düğüme çare sözlerin
var yar


çizemiyorum gözyaşından başka yar
sen yaz mutluluğu yar.
nasıl sa ÇİZMİŞSİN BİR YOL YA...
veysell tetik (veyselll)

Güzel bir şiir, duygusal dizeler şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.