YALAN/SIZIMDeli bir sevda Eser durur başımda Deniz hafif dumanlı Net değil görüş açım Seçemiyorum - doğru mu gidiş yönüm- Vira bismillâh diyerek Yelkenleri fora ettim Ufka doğru- bu kaçıncı kaçış- Beklemediğim bir anda Vurdu fırtınan Kendimden - Belki kaderin yazdığından kaçıyorum Zehir kesesi taşıyorsun ya Dilinin altında Kanıma karıştı yine -zehir mi zehir sözlerin- Ruhumda açtığın yara Onulmaz gayrı Zemheri Şubat ayazını Yedi yüreğim Yalan/sızım Gönül bahçende açmış yaban gülün- Kıymetli çiçeğindim Zehirli sarmaşıklar dikmekte -gecikmedin ocağıma- Nefesimi keserek düşürdün toprağıma Cellât kimliğinle yargısız infaz yaptın Önce gece gözlerin çekti tetiği Sûr üflenmeden kıyametim koptu Bir hayal kahvesinde Kırk yıllık kahve hatırına sustum Gün batımı kızıllığında gözlerim nemli Bir fincanın telvesinde demleniyorum Geçmişimi özetliyor falcı kadın ’Nadasa bırakmışsın yüreğini Toprağın ihanet etmiş yaralısın’ Diyen sesini Çok uzaklardan duyuyorum Boş limanımda Maviye demirledim yüreğimi Yâr nasıl acıtmış canımı-bilmiyor- Akşamın poyrazı yakarken tenimi Mor sümbül bırakıyor avuçlarıma Gönül yaran iyileşsin Değmeyeni misafir ettiğin Gözlerine yazık diyor Gözbebeklerimde kalan’’ sen’’i Görmesin esmer kadın diye Yönümü çeviriyorum Vatanım gibi sevmiştim seni Toprağını ezmekten çekinmedin. Güzel günlerin hatrına Sitem etmiyorum Karanlık geceye yakışır -O şehirde- Deniz fenerin yok Kaybolma sakın DENİZ_DERYA35 |