SOLUK SOLUĞA YAŞAMIN İÇİNDEYDİ UMUTLARIM
Soluk soluğa koşan yaşamın,
içindendi umutlarım, Kimbilir hangi yaşlardaydım? hep müziplikler yapardım, Bak şimdi ne kulağımı çeken var, nede o çömelip ağlamalarım... Üzülmüyorum be aldırmıyorum, Kulağımı bürüyor acıtıyor bazen, bazen işte şu yaşadıklarım, gülüyorum sadece artık, vallahide sormuyorum, yaşlandım lafını, aslında ben hiç sevmiyorum.. Günahkarım diyordum,bazen, eyvah,günahkarım, yaşım onaltı platonik bir koca aşkım, Babam hiç bir şeye yasak koymazdı ki, oysa niye olmuş ki, kızaran yanağımda korkularım... Gece bahçede yıldızları sayarken, saklambaç oynarmısın sesi , diyen ay/a gülümser bakardım, olur tamam haydi başla derken, birde bakardım bulutların arasında, göremediğimde korkardım... Heyyy neredesin? haydi çık diye haykırdığım da, yarım kalacaktı oyunumuz,ah be biliyordum, arkamdan bir ses işte o an, daldığım yerden uyandığımda, yüzümün aksi vuruyordu suyun bir kısmında, yaşım görünüyor du, kahkahalarla gülüyordum... Hayallerimi darmadağın eden yaşıma gülerken, çizgilerime,,bembeyazlarıma olsun ne yapayım, aldırmıyordum.. BABAN GİBİ AYNİ MÜZİPLİKLERİNE DEVAM KIZDIRIR ARKADAN GÜLÜMSETİR TÜM GERÇEK İNSANLARI SEVERSİN.. AH İŞTE BE KIZIM YILLAR RENK DEĞİŞİKLİKLERİ BEYAZLAR,ÇİZGİLER YAŞLANMAK TA BİR ŞANS GÜZEL OLMASADA DERSİN... HAKLISIN BİR SÜTLÜ KAKAOYA NE DERSİNN???? binoş şiir kıyısından akan yaşam ile yine kayıp sayfalarım iştee.. |
ALLAH derim:))
yılların bıraktığı her iz bir yaşanmışlık belirtisidir barışık olmalı izlerimizle...
ne güzeldi binay şiir...
kutlarım arkadaşım sevgimle...