Kızım ve Serçeler
Yeniden çocuk olmak vardı
Çiçek tarlasında doyasıya koşmak Yağlı papatyalardan, gelinciklerden toplamak Kiraz ve kayısı ağaçlarına tırmanmak Bir de halamın kayısı marmelatlı bazlamasından yemek Büyüdük şimdi, ayrıldık, dağıldık her birimiz Kimimiz yuvasında mutlu, kimimiz hâlâ arayışta Bense pişmanlıklarımla boğuşuyorum Geriye dönüp baktığımda, elle tutulur ne var diye Kızım sadece balpeteği kızım Hayallerim var şüphesiz Uçmak sonsuzluğa küçük bir serçe misali, Unutmak her şeyi olduğu gibi Açılmak derin maviliklere, ‘Sonsuzluk Limanı’na Kızım ve serçeler; ikisi de masumiyet, ikisi de özlediğim Sen miydin yoksa onca zaman beklediğim? GÖKSEL ÇAKIR 22 AĞUSTOS 2011 |