Geçen Şey
Kocaman yıldızlar altında ufacık dünyamız,
Ve minnacık bir ``hane’’: Kokar kır çiçekleri gün ağarmadan, Anısız, uykusuz, Kokar nane. Ta öncelerden beri mestolmuş herkes, Bir bakıma her şey ``mestane’’. Hayal edilir nazlı yar yönlerden, Aşk ile kuşlar süzülür, Değişir gökler şahane. Farkında değil gönül, Sanki hepten divane; İçimizden, dışımızdan Geçer vakit Zalim, zalimane ! |