ÇOCUKSUZ GECELER
Bu gece beni terk ettin çocuğum
Ki hala ellerimde bir şafak. Herkes ölürken son anda Bir gece hatırlayacak. Birikti serçeler saçaklara Davetler gibi uzaklardan. Ülkeler midir ki varılmaz Uykular içre kalan. Vaktin saadetiyle durmuş Kağıt gemilerim ve rüzgar. Seyretsin sonsuz hudutları, Harap kalelerinde krallar. Çocuğum tarlalar sarardı, Nur gibi olgun başak. Herkes ölürken son anda Bir çocuk hatırlayacak. |