Ateş Böceği
Ateş böceği gibi bir görünür bir kaybolursun
Gözlerim seni aradıkça Çekilirsin kabuğuna Beklenmedik bir anda konuşursun Sonra haftalarca çıkmaz sesin soluğun Çözemesem de seni Bulamasam da izini Belli ki mutsuzsun Bakışların huzur, ruhun dinginlik arar Kalbin sadece beni görünce çarpar Bak yine kayboldun Bu kez hangi limana sokuldun? Burada olduğuma aldanma Benliğim çıkıyor uzun bir yolculuğa Açılıyorum yine sonsuzluğa Sen kayıp şehir Ben gizemli seyyah Belki bir gün yollarımız kesişir Hadi bana eyvallah! GÖKSEL ÇAKIR 26 ARALIK 2011 |