ANLAMAMNefis kusar şimdilerde baht diye, Girdabına çekmeyince anlamam. Kurulup da baş köşeye taht diye, Akıl başa çökmeyince anlamam. Ne bilecek çekmeyenler çileyi, Pak dervişler tanımazlar hileyi, Ölçmüyorlar dünden beri kileyi, Taze umut ekmeyince anlamam. Yavru ağlar ırak ise anaya, Mis kokusu benzer şimdi kınaya, Haber salıp gökte uçan sunaya, Ayrılıklar dökmeyince anlamam. Dil söylerse dost yaralar bağımda, Çirkinlikler barınamaz dağımda, Bir zalimin kurşunu var sağımda, Yâr eliyle sökmeyince anlamam. Tutuşuyor hasret yüklü ocağım, Viran oldu bomboş kaldı kucağım, Günden güne çölleştikçe bucağım, Sular bana akmayınca anlamam… İsmail Süklüm |