Uzun ahmak olurmuş, kısa da fitneymiş... lâf! ..
Biz piyade uzunuz, ahmak derseniz insaf...

Her üç kâğıt bizde var, her türlü dolap bizde...
Altı’da kalkmak gerek, biz kalkarız sekizde...

Sabah kahvaltısına, salkım saçak gideriz...
Toplanın lan! ..denirse, bir sıraya gireriz...

İçtimâ başka âlem, biziz en son toplanan...
Tabiî dolayısiyle, kalaylarla kaplanan...

En çok eksik bizde var, en ces’ur firar bizde...
Bu tür dolap kimde var? ..söyleyin hanginizde? ..

O! sabahki geçit’te ister isek...yürürüz! ..
Marş bilmez, marş! anlamaz, ağız açar dururuz...

Ders’e var 5 saniye, diye yakar sigara...
Hoca girdikten sonra, gireriz sıra sıra...

Girsek de ne değişir, kimi gazete okur...
Üç beş dik duranın da, ardındakiler uyur...

Dersi geçtiyse biraz, anlatan o hızıyla...
Vaktin geçtiğini biz, bildiririz sızıyla...

O’nlar da başka başka, kimi gelir güldürür...
Kimi ton’la lâf eder, kimi omuz kaldırır...

Neyse! ..öğlen olunca, hızla yemeğe koşup...
Eğer yemek iyiyse, tabak yalarız coşup...

Ordan da hızla çıkıp, herkes keyfine gider...
Kimi yatar kıvrılır, kimi kantıne gider...

İçtimâ’ya varsa ki bir dakika...düşünür...
Yatmak için gölgeye, bir saatlik yol yürür...

Düdük çalar tın’lamaz, bağırsan da anlamaz...
Dikilmezsen başına, santim bile oynamaz...

Güç belâ toplanılır, sıra gelir tekmîle...
Öyle bir tekmil ki bu! ..Allah tekmîl eyleye...

Yürü bakalım denir, yürürüz işte biz de...
Marş söyle denince de, marş sanki şeyimizde! ..

Öyle ölmüşcesine, sınıflara gireriz...
Akşama dek sürecek, bugün yine çilemiz...

Kimisi of’layarak, kimisi puf’layarak...
Üç ders daha geçer de, çıkarız oh’layarak...

Daha soluk almadan, “haydin tadât’a beyler! ”
Şeytan gibi dikilir, başımıza Muammer...

Her şey iyi hoş ama, işte bu...çekilmiyor...
Böyle anlamsız şey’e, severek gidilmiyor...

Dönüşte doğru yemek, yine karga tulumba...
Bir itiş kakış gider, birbirinin kolunda...

Çıkınca biraz vakit kalmıştır artık sana...
Düşünürken gideyim diye...acep ne yan’a? ..

Bir bakarsın saate, olmuş mütalâ an’ı... (mütâlâa)
Bir çok oyun gurubu, doldurur dört bir yan’ı...

Orda filân oynanır, burda falan oynanır...
Kimi ciddî oyundur, kimi yalan oynanır...

Gırgır geçenler ile, yatıp uyuyanı gör! ..
Gel bir mütalâ an’ı, gel de bizim yan’ı gör...

Saat 9 olunca, yavaş - yavaş gidilir...
Uykuya devam için, yataklara girilir...

Yalnız bunlar sanma ki, tümüyle her bir kişi...
Sadece akşam sabah, uyuklayanın işi...

O! sabah kalkmayanlar, akşam yatmak bilmezler...
Vakit epey geçmeden, yataklara girmezler...

İşte bizim günümüz, hep bu minvâlde geçer...
Kaç gün varsa terhis’e, deler - deler de geçer...

Bugün hazır kuvvetsen, her an emre amâde...
Üzülme be! .. Piyade, gelir elbet o vade...

Hem öyle bir gelir ki, gün gibi geçer ay’lar...
Ne kadar sızlansak da, tatlı bu hatıralar! ..


Not:
Hepimiz aynı düzen, hepimiz aynı şey’iz!
O takımlar mükemmel, biz mi böyle gevşeğiz? ..


( 109. Dönem / 3. BÖLÜK 6. PİYADE TAKIMI /YAKA NO: 3044)