ŞEHRİMDE LAPA LAPA KAR
...-Kış evimdeyim.
Yine yalnız ve yine kimsesiz. Yine oturdum cam kenarına. Dışarısı bembeyaz. Kimine göre gelinlik, Kimine göre kefendir beyaz. Nasılda güzel yağıyor. Yavaş yavaş,cok zarif. Yalnızlıkmı bu denli üşüten. Ya da bu karlı havamı. Oysa sobayı yakalı birkaç saat oldu. Isınmam lazımdı. Duvarlar herzamanki gibi buz kesiyor. Çıtır çıtır yanıyor bu sogukta, Sobanın camındaki alevler yetiyor odayi aydinlatmaya. Ooff kestaneleride koydum şimdi üstüne. Mmmm mis gibi koktu. Mandalina portakal kabukları cabası. Dizimde bitti :) Bir aşk filmi izlerim dvd de. Çekirdeklerimi kavururum,çayda demleniyor. Komik yansımalar oluyor duvara el hareketlerimin gölgesi. Lakin hiçbirinin ne tadı var ne tuzu. Yok Yok Yok işte. Senle olmak vardı şimdi bu evde. Paylaşmak vardı herşeyi. Herşeyin tadını çırmak vardı. Taze gelin gibi gelirdi bu yağan lapa lapa kar. Şimdi sen yokken kefenim... |