SENSİZLİK ÇEŞMESİ
Sensizlik Çeşmesi
günler akıp gidiyor, sensizlik çeşmesine. tutundugum her dalım, beni bırakmış sandım. avucuma çizdigim o güneş gözlerini güneşe döndürerek yaktım hep ellerimi. birden karadı kubbem, kilitlendi bulutlar. aniden boşalmaya başladı hep yagmurlar damlalar yıldız oldu,avucuma dolarak. parmaklıklar baglarken,gözlerdeki ışıgı, damlalar ateş olup yüregimi hep yaktı. gül senin adın, sevda senin nefesin. gelmesen, istemesende, unutma bu can senin,bu yürekte nefessin. |