KALMAMIŞ.Kırk yıl oldu ben köyümden çıkalı Tanıdığım hiç bir büyük kalmamış El kapısı ekmek kapım olalı Tanıdığım hiç bir büyük kalmamış. Gayrı geçti o çocukluk yıllarım Hayal ile gelip geçer günlerim Gah kendime gah elime ağlarım Tanıdığım hiç birbüyük kalmamış. Dünya ya değişmem bizim elleri Gül oldu gözüme kara tikeni Hani bizim elin gelini eri Tanıdığım hiç birbüyük kalmamış. Memnun olmasak da biz bu karardan Kaçan ne kadar kaçacak mevladan Duydum ki "Ümmühan" göçmüş dünyadan Tanıdığım hiç bir büyük kalmamış. Kul Yusuf çırpınır güvercin gibi Gökte ki turnalar habercim gibi Elimden ayrıyım tecellim gibi Tanıdığım hiç birbüyük kalmamış. Söz: Yusuf Aslan. Malatya / Fethiye. Not: Bu şiirim, akrabamız ve büyüğümüz Ümmühan Aslan’ın anısına yazılmıştır. |
Nede güzel anlatmışsınız şiirde şiir diliyle
kaybettiğimiz değerleri kutlarım TEBRİKLER
yunus karaçöp..yudumyunus